W 2004r. z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Miasta Dąbia
rozpoczęły się prace renowacyjne na cmentarzu ewangelickim w Dąbiu
położonym przy ul. 11 listopada 1918r.
Dzięki wymiernej pomocy ZGKiM w Dąbiu,
udało się zrekonstruować kilkadziesiąt pomników pochodzących z XIXw. oraz z I poł. XXw.
Dąbski cmentarz ewangelicki powstał w I poł. XIXw.
Obecnym jego użytkownikiem jest Parafia Ewangelicko-Augsburska w Warszawie.
Oprócz mieszkańców Dąbia i okolicznych miejscowości
spoczywają na nim niemieccy i rosyjscy żołnierze polegli w potyczce,
jaka rozegrała się w okolicach Dąbia w listopadzie 1914r.
Zabytkowa brama z ogrodzeniem pochodząca z przełomu XIX i XXw.
Obiekty odnowiono w 2004r.
Lapidarium utworzone z nagrobków pochodzących z cmentarzy ewangelickich, które znajdują się na terenie gminy Dąbie we wsiach: Kupinin, Sobótka, Majdany, Domanin oraz Tarnówka. Powstało w latach 2005-2008.
W połowie listopada 1914r. na terenach pomiędzy Chełmniem, a Rzuchowem oraz w okolicach miasta Dąbie, miały miejsce krwawe walki, w których starły się wojska niemieckie i rosyjskie. Były to jedne z bardziej krwawych strać w początkowych okresie I wojny światowej na froncie wschodnim. W walkach tych zginęło kilkuset żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej, w tym wielu Polaków wcielonych do zaborczych szeregów.
W kwaterze wojennej na cmentarzu ewangelickim w Dąbiu spoczywają szczątki żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej poległych w czasie walk w okolicach miasta.
Dzwonnica wybudowana w 1930r. z inicjatywy ostatniego pastora dąbskiej parafii ewangelicko – augsburskiej, Alfreda Bittnera. Odnowiona ze środków własnych Towarzystwa.
Kwatera upamiętniająca ośmiu administratorów dąbskiej parafii ewangelicko - augsburskiej. W gronie upamiętnionych zneleźli się pastorzy: Alfred Modl (1846-1865), Johan Horning (1806-1829), Wilhelm Alberti (1830-1835), Wilhelm Biedermann (1836-1845), Antoni Rutkowski (1891-1924), Adam Haberkont (1865-1872), Kasimir Lembke (1872-1939) oraz Alfred Bittner (1926-1939). Kwaterę odrestaurowano na początku maja 2009r.
