Kwatera Polska

W Kwaterze Polskiej pochowani zostali Polacy zamordowani przez Niemców na jesieni (od połowy września do połowy listopada) 1939r. w okręgu Koło-Dąbie, w ramach akcji mającej na celu eksterminację ludności polskiej, w szczególności zaś: inteligencji, ziemiaństwa oraz przedstawicieli władz lokalnych i osób zaangażowanych w działalność społeczną. Zakładnicy, po organizowanych w tym okresie cyklicznie aresztowaniach, byli osadzani w wiezieniu w Kole, a następnie przewożeni do lasu rzuchowskiego i rozstrzeliwani (największa z egzekucji miała miejsce 15 listopada 1939r.).

Msza św. ku czci zakładników zorganizowana 5 sierpnia 1945r.
w miejscu obecnej Kwatery Polskiej po ekshumacji masowych grobów.

Po wojnie (latem 1945r.) przeprowadzono ekshumację zwłok ofiar nadzorowaną przez łódzkiego sędziego Władysława Bednarza, ponieważ jednak protokół z jej przebiegu nie zachował się, tok czynności ekshumacyjnych oraz wyniki oględzin zwłok ustalano przede wszystkim w oparciu o zeznania świadków. Po rozkopaniu trzech masowych grobów wydobyto z nich 56 zwłok. Na podstawie oględzin czaszek zamordowanych wywiedziono, iż ofiary były zabijane strzałem w tył głowy. Ciała tych zakładników, które nie zostały rozpoznane przez rodziny pochowano we wspólnym grobie. Lista 19 osób pomordowanych, których nazwiska widnieją na tablicy pamiątkowej (zdjęcie poniżej)

nie jest kompletna. W okresie od zamontowania obecnej tablicy do dziś udało się ustalić tożsamość kolejnych kilkudziesięciu zakładników. Obecnie trwają prace zmierzające do przebudowania kwatery i dodania brakujących nazwisk. Więcej na ten temat: Janusz Gulczyński „Obóz śmierci w Chełmnie nad Nerem”, Konin 1991.

.

Kwatera Polska w przeszłości.

Kwatera Polska obecnie