DĄBIE
RYS HISTORYCZNY
2011r
25 czerwca Rada Miejska w Dąbiu nadaje tytuł Honorowego Obywatela Miasta Dąbia Januszowi Kapuście.
2010r.
26 maja Klub Piłkarski „ZRYW” Dąbie zdobywa Puchar Polski na szczeblu Konińskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej pokonując w finale SPARTĘ Konin 1:0.
2010r.
21 stycznia decyzją Narodowej Rady Ekologicznej Urząd Miejski w Dąbiu zostaje laureatem XI edycji Narodowego Konkursu Ekologicznego „Przyjaźni Środowisku”.
2009r.
12 września dąbska parafia rzymskokatolicka obchodzi 200-lecie konsekracji miejscowego kościoła parafialnego.
2008 r.
1 listopada w pobliżu cmentarza rzymskokatolickiego w Dąbiu ma miejsce uroczyste poświęcenie kamienia oraz studzienki św. Bogumiła.
2008 r.
16 pażdziernika w Wielkiej Dymerce na Ukrainie podpisana zostaje umowa o współpracy i partnerstwie pomiędzy gminami Dąbie i Wielka Dymerka.
2007 r.
23 czerwca ma miejsce uroczyste oddanie do użytku hali widowiskowo – sportowej przy Gimnazjum w Dąbiu.
2007 r.
8 lutego Rada Miejska podejmuje uchwałę o uznaniu za użytek ekologiczny kompleksu łąkowo-depresyjnego o powierzchni około 700 ha, który swym zasięgiem obejmuje miasto Dąbie oraz wsie: Krzewo, Karszew, Wiesiołów, Kupinin i Domanin. "Dąbskie Błota" zostają następnie włączone do sieci obszarów "Natura 2000".
2006 r.
26 lipca na węźle komunikacyjnym Dąbie, premier Jarosław Kaczyński w obecności ministra transportu Jerzego Polaczka oraz minister rozwoju regionalnego Grażyny Gęsickiej dokonuje symbolicznego otwarcia 103 – kilometrowego odcinka autostrady A2 Konin – Stryków.
2006r.
na początku lipca Związek Gmnin Nadnerzańskich po raz pierwszy organizuje Spływ Kajakowy, którego celem jest promocja walorów turystycznych i rekreacyjnych rzeki Ner. W Dąbiu wyznaczono metę spływu.
2004 r.
po raz pierwszy zostaje zorganizowane Święto Miasta Dąbia.
2003 r.
31 sierpnia z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Miasta Dąbia w centrum miasta odsłonięte zostaje Lapidarium poświęcone ofiarom wojny i okupacji z terenu miasta.
2002 r.
16 lipca powstaje Towarzystwo Przyjaciół Miasta Dąbia.
2000 r.
w Dąbiu uruchomiona zostaje gminna oczyszczalnia ścieków.
1999 r.
1 stycznia Dąbie wchodzi w skład nowoutworzonego powiatu kolskiego i województwa wielkopolskiego.
1994 r.
z inicjatywy wieloletniego proboszcza parafii rzymskokatolickiej, ks.Kazimierza Lipińskiego, wybudowany zostaje kościół na cmentarzu grzebalnym.
1986 r.
16 maja ma miejsce uroczyste oddanie do użytku mostu pieszego na rzece Ner. Kładkę wybudowała Jednostka Wojskowa 2258 z Płocka. W 1995r. ZGKiM w Dąbiu przeprowadza modernizację obiektu poprzez zamontowanie płyt betonowych i metalowych barier.
1975 r.
w wyniku kolejnej reformy administracyjnej kraju Dąbie staje się częścią województwa konińskiego.
1958 r.
swoją działalność rozpoczyna koło łowieckie "Daniel".
1958 r.
zrekonstruowany zostaje pomnik Tadeusza Kościuszki, który w czasie Wojny zburzyli Niemcy. Pochodzące z 1928 roku popiersie Naczelnika przez całą wojnę było ukrywane przez mieszkańców miasta.
1956 r.
miasto wchodzi w skład powiatu kolskiego.
1945 r.
19 stycznia do Dąbia wkracza Armia Czerwona i wyzwala miasto spod okupacji niemieckiej.
1941 r.
17 grudnia mają miejsce deportacje dąbskich Żydów do obozu straceń w Chełmnie. Licząca około 1000 osób społeczność żydowska w Dąbiu przestaje istnieć.
1940 r.
29 sierpnia Niemcy dokonują aresztowania ówczesnego proboszcza parafii rzymskokatolickiej, ks. Mateusza Grabowskiego oraz prefekta ks. Leona Surmackiego. Proboszcz zostaje przewieziony do więzienia śledczego w Szczyglinie, a następnie do obozu w Sachsenhausen Dachau. Tam też umiera 30 stycznia 1941r. zostaje spalony w krematorium. Ksiądz Leon Surmacki również trafia do Dachau, lecz udaje mu się przeżyć wojnę.
1939 r.
w drugiej połowie listopada w lesie rzuchowskim zostają rozstrzelani przez Niemców mieszkańcy Dąbia: Henryk Orywoll ( drogomistrz ), Zygmunt Gogela ( mgr farmacji, aptekarz ), Czesław Zapędowski ( dr med., lekarz, przewodniczący Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej ) oraz Józef Kona ( komendant Związku Strzeleckiego, radny Rady Miejskiej).
1939 r.
wraz z wybuchem wojny Niemcy wcielają Dąbie do Rzeszy jako część Kraju Warty (Warthegau). Zgodnie z decyzją gauleitera Arthura Greisera z 9 września w Kraju Warty nazwy polskich miejscowości, placów i ulic zmieniane są na niemieckie. Dąbie otrzymuje nazwę Eichstädt ( miasto dębów), a jedna z głównych ulic – Łęczycka zostaje przemianowana na Adolf – Hitler – Strasse.
1939 r.
zostaje wybudowany kościół baptystów. Styl w jakim wzniesiono budynek to modernizm historyzujący. Obecnie jest to najlepiej zachowany obiekt zabytkowy będący świadectwem osadnictwa holenderskiego na Ziemi Łęczyckiej.
1938 r.
w maju Maria Wanda z Oksza – Orzechowskich, żona Ksawerego Karśnickiego, właściciela majątku ziemskiego w Karszewie, udaje się wraz senatorem Pułaskim do Rzymu i przywozi relikwie św. Andrzeja Boboli do kościoła parafialnego w Dąbiu.
1928 r.
uruchomiona zostaje kolej szerokotorowa na trasie Herby Nowe – Gdynia z bocznicą kolejową na stacji PKP Dąbie n/Nerem w Wiesiołowie.
1926 r.
Rada Miejska w Dąbiu na posiedzeniu w dniu 2 lipca 1926r. postanawia, iż miasto Dąbie otrzyma herb, który stanowić będą: liść dębowy z łodygą i opuszczone dwa żołędzie.
1925 r.
15 maja pod patronatem Towarzystwa Gimnastycznego " Sokół" zostaje utworzona drużyna piłkarska "Zryw".
1918 r.
1 września ma miejsce uroczysta inauguracja roku szkolnego w nowoutworzonym Gimnazjum. Inicjatorem powstania szkoły średniej był burmistrz Edmund Czapliński oraz proboszcz ks. Teofil Choynowski.
1916 r.
zostaje oddana do użytku kolej wąskotorowa łącząca Dąbie z Kołem.
1916 r.
na terenie Dąbia powstaje Organizacja Lokalna Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), która rozpoczyna przygotowania do bezkrwawego przejęcia władzy w mieście po zakończeniu wojny.
1914 r.
w połowie listopada w odległości kilku kilometrów od miasta (pomiędzy Chełmnem, a Rzuchowem) ma miejsce jedna z krwawszych bitew I wojny światowej. Starły się w niej wojska rosyjskie i niemieckie, a poważnych zniszczeń doznało również Dąbie.
1902 r.
w Dąbiu powstaje Ochotnicza Straż Pożarna.
1882 r.
rozpoczyna się budowa murowanej synagogi. Budynek wznoszony jest w stylu eklektycznym.
1825 r.
18 maja tegoż roku miasto wizytuje cesarz Aleksander I, a 10 września przybywa z wizytą Minister Stanu Księstwa Warszawskiego, Stanisław Staszic.
1815 r.
rozpoczyna się bardzo dynamiczny pod względem gospodarczym okres w dziejach Dąbia: powstają fabryki sukiennicze, rozwija się rzemiosło. Utworzenie Królestwa Polskiego sprawia, że na wyroby włókiennicze otwiera się rynek rosyjski - do Rosji eksportowana jest niemal połowa rodzimej produkcji. Represje władz carskich po upadku powstania listopadowego oraz uruchomienie zakładów włókienniczych w okręgu łódzkim w połowie XIXw. przyczyniają się do zupełnej likwidacji dąbskiego ośrodka przemysłu włókienniczego.
1814 r.
wybudowana zostaje nowa siedziba władz miejskich. Ratusz wzniesiono w stylu neoklasycystycznym.
1811 r.
w Dąbiu zostaje utworzony kahał. Gmina żydowska obejmuje swym zasięgiem parafię rzymskokatolicką Dąbie, Umień oraz Chełmno.
1807 r.
rozpoczynają się prace przy odbudowie spalonego kościoła katolickiego. Nową budowlę zaprojektował w stylu eklektycznym Hilary Szpilowski. W latach 1807 – 1815 miasto pozostaje częścią Księstwa Warszawskiego.
1806 r.
w Dąbiu kończy się trzynastoletni okres rządów pruskich. Powstaje parafia ewangelicko-augsburska, do której przynależą miejscowości: Karszew, Chełmno, Drzewce, Krzykosy, Skotniki, Zelgoszcz, Wola Świniecka, Kościelnica, Sobótka ( powiat łęczycki ), Grabów, Mazew i Uniejów. Wybudowany zostaje kościół ewangelicko-augsburski.
1798 r.
od tego roku za namową władz pruskich do Dąbia zaczynają napływać fabrykanci sukna upatrując tu dogodne miejsce do prowadzenia handlu. Zmienia się skład narodowościowy ludności: w mieście licznie osiedlają się Żydzi, zaś na terenach wiejskich Niemcy i Holendrzy (Olędrzy). W 1871r. chorąży łęczycki Rupert Dunin osadza kolonistów holenderskich w okolicach Dąbia.
1793 r.
Dąbie dostaje się pod zabór pruski, w pożarze zostaje zniszczony rzymskokatolicki kościół parafialny ufundowany w XVII w. przez Celestyna Dunina, podczaszego brzezińskiego.
1655 r.
w czasie potopu szwedzkiego Dąbie zostaje zniszczone. W oddalonym od Dąbia o 15 km Powierciu przez pewien czas mieściła się kwatera główna króla szwedzkiego Karola Gustawa, który stąd kierował swoimi wojskami.
1547 r.
król Zygmunt I Stary nadaje Dąbiu przywilej, mocą którego miasto otrzymuje prawo do dwóch jarmarków w roku i targów w każdą sobotę. Przywilej ten potwierdza w 1564r. król Zygmunt August, a w 1578r. król Stefan Batory.
1423 r.
na mocy przywileju nadanego przez Władysława Jagiełłę Dąbie, wchodzące wówczas w skład dóbr królewskich, uzyskuje prawa miejskie.
1331 r.
we wrześniu kilkutysięczna zbrojna wyprawa krzyżacka pokonując trasę z Torunia przez Płock, Gostynin, Dąbie, Uniejów, Sieradz, Wartę, Kalisz i dalej przez Konin, Brześć, Płowce ( gdzie stoczono krwawą bitwę 27 września 1331r.) dokonuje ogromnych zniszczeń Dąbia i okolicznych miejscowości. Zostaje spalony Uniejów, Chełmno, Sobótka, Cichmiana, Grzegorzew oraz Skobielice.
1238 r.
w dokumencie wystawionym przez Kazimierza ks. kujawskiego w Dankowie po raz pierwszy pojawia się nazwa Dąbie. Wymieniono w nim Chełmno, które razem z Kupininem, Komorowem, Ostrowem i Dąbiem darowano klasztorowi norbertanek w Strzelnie. Akt darowizny został prawdopodobnie dokonany w 1192r
XIII w.
według przekazów kościelnych w tym czasie w Dąbiu zostaje erygowana parafia. W 1393r. pojawia się pierwsza wzmianka o miejscowym kościele katolickim, prawdopodobnie drewnianym.
1183 r.
początek rozbicia dzielnicowego, obszar późniejszego miasta jako część ziemi łęczyckiej przypada księżnie Salomei, wdowie po Bolesławie Krzywoustym. Po jej śmierci obejmują go we władanie synowie zmarłego księcia.
X w.
w połowie tego stulecia ziemie, na których położone jest Dąbie stają się częścią państwa plemiennego Polan.
